jueves, 15 de octubre de 2009

Kartzela planetarioa

"El vasco nace donde quiere" zioen Oteitzak.
"La vasca pare donde quiere" gehituko diot nik.

Adibidez, wayuu.
Izan zitekeen Getari, ze deskubrimentu eta ze fundazio arraio!

Oso une ederra iruditzen zait
etxeko zilbor.borrokan
"erre, ke, erre"
parentesi bat ireki
eta oro euskalduna den
"aldea global" osoko
iraultzari ekiteko.

Mundu plazan indarrak metatu eta
etxekoak txakur zuloetatik atera ahal izateko.

Baina ez "euskal gatazka"ren aldeko laguntza eske, ez.
Gaia planeta osoko seme-alaba guztion
kanpo eta barne askatasunaren alde baizik.
Korapiloa, jada, bakarra delako,
kartzela planetarioa, alegia.

Zapaltzen gaituena ez da Madrid.eko bota.
Hori baino askoz ere garrantzitsuagoak gara
geo.estrategia politikoan;
hain txiki izanik -gaur egungo egoeran-
sustrairik sakonenetarikoak,
antolatzeko kapazitaterik haundiena Europan
eta egoera ekonomikorik onena
mundu osoko indegenen artean.

Estatu GLOBAL faszistaren kinka larri honetan
eta David Icke.k dioenaren harira,
izan gaitezen ausart,
"lo hicieron porque no sabían que era imposible":
eraiki dezagun paradisu bat,
("eta egin dezagun mundu berri bat
marea igo baino lehen" Beñat Sarasola)

geuk eraikitzen bait dugu gure erralitatea
fisika kuantikoaren arabera.

Eta pozik. Eta gustá!
Oteitzak berak zioen moduan:
"El revolucionario es un hombre contento".

Andrazkoa izaki... zer esanik ez!

No hay comentarios: